Part 1
रेखा आज प्रथमच एकटी गावाला जायला निघाली होती. खर तर ती गेल्याच महिन्यात ती १८ वर्षाची झाली होती. पण तिला वाटत होत की ती खुप मोठी झाली आहे आणी तिने एकटीने बसने आजीकडे कोकणातल्या गावी जायचा हट्ट धरला व घरात सगळ्यांची संमती मिळवली. तिची बारावीची परिक्षाही आटोपली होती, त्यामुळे तिला पाठवण्यात बाकी काहीच अडचण नव्हती.तिच्या बाबांनी तिला रात्री बसमधे बसवले व सकाळी ती एकटी सुखरुप गावाला पोचली सुद्धा. मामा आला होता तिला स्टॅडावर उतरवुन घ्यायला. आजीच्या गावाच्या घरी जाताना मामाला त्याच्या पल्सरवर त्याच्यामागे घट्ट मिठी मारुन बसताना ती गावात घालवलेल्या तिच्या लहानपणाच्या मस्त आठवणींची उजळणी करत होती.
आजीच्या गावाला रहायला रेखाला भारी आवडायचे. लहानपणापासुन तिच्या गावाच्या आठवणी इतक्या छान होता, की जेव्हा संधी मिळेल तेव्हा ती गावाला जाण्यासाठी ती हट्ट करी. गावची नारळाची बाग, तिच्या आजीचे नवे शेत, त्यात खणलेली मोठी विहीर, सभोवतालचे हिरवे गार रान, हे सगळे तिला अगदी हवे हवेसे वाटे.
तिच्या आजीला दोनच मुले. एक रेखाची आई, दुसरा तिचा अमितमामा. तिचा मामा आणी तिची आई यांच्या वयात बरेच अंतर होते. त्यामुळे मामा असला तरी अमित तिच्याहुन ५ वर्षेच मोठा होता. त्यामुळे त्यांची दोघे खर तर मित्रच होते व त्यांचे मस्त जमे.
आजीचे गाव अगदीच छोटे. आजुबाजुला २-४ घरे मोजली की गाव संपे. तिची आजी अमित मामा तान्हा असताना विधवा झाली, तरी तिने हिंमतीन संसार केला, गड्यांकडुन शेतीच काम करुन घेतले. सुपीक जमीन, भरपुर पाणी व भरपुर मेहनतीने घेतलेली, नारळ, सुपारी व मिरी, वेलचीची शेती, त्यामुळे आजी चंगली पैसे बाळगुन होती. अमितच्या नावाने तिने दहा वर्षापुर्वीच तिने आणखी एक १५ एकर जमिन घेउन ठेवली. अमितमामा त्याला कळायला लागल्यापासुन त्या नविन जमिनीचे काम आजीच्या देखरेखी खाली बघतो.
खर तर आजीच्या गावातल्या घराला आजुबाजुच्या घरात रहाणाऱ्या, वयाने तिच्यापेक्षा मोठ्या असलेल्या दोन मैत्रीणी जया, व जयाची तिच्यापेक्षाही मोठी बहिण सोडल्या तर रेखाला खेळायला कोणीच नव्हत. त्यामुळे दिवसातला बहुतेक वेळ मामाच तिचा मित्र. आजीच्या शेजारच्या घरात रहाणारी जया तिच्याहुन ४ वर्षांनी मोठी असली तरी तिचे जयाशी चांगले जमे.
रेखा, जया व अमितमामा, तिघांची झकास गट्टी होती. जया म्हणजे तिची लिडर, ती सांगेल तसे रेखा ऐकणार, ती सांगेल तो खेळ रेखा खेळणार. मग ती मामालाही त्यांच्या खेळात सामिल करुन घेणार. त्यांचा सगळ्यात आवडता खेळ होता घर घर. त्यात नेहमीच अमित बाबा, जया आई व रेखा मुलगी. आजीच्या नारळाच्या बागेमागल्या एका रिकाम्या गोठ्यात त्यांचा दिवसभर खेळ चाले.
स्टॅडवरुन मामाच्या मागे बसुन बाईकवरुन घरी जाताना रेखाला जुन्या आठवणी येत होत्या. ती दहा वर्षाची होती तेव्हाची आठवण येत होती. दिवसभर हुंदडल्यावर आजी त्यांना काळोख पडायच्या आत घरात बोलवुन जेवायला घाली. मग आजी घरातले कंदील विझवुन टाकी. त्यांच गाव इतके लहान होते की वीज अजुन पोचली नव्हती. तिची आई व आजीच्या आजीच्या खोलीत गप्पा चालत.
रेखा पडवीत मग मामाच्या मांडीवर बसुन तिच्या आवडत्या भूताच्या गोष्टी तिला सांगे. भूत, पिशाच्चे, हडळ, मुंजा, खवस यांच्या गोष्टीचा मामाकडे इतका मस्त स्टॉक होता की तिची आई त्याना आता झोपा सांगे तोवर ती मामाच्या भुताटकीच्या गप्पात खुप रंगुन जाई. प्रचंड भिती वाटली तरी!
तिला अजुन आठवण होती मामाच्या मांडीत बसल की काही वेळाने तिच्या ढुंगाणाला काही तरी कडक टोचे. रेखा मग तिचा फ्रॉक वर घेऊन परत परत तो कडक स्पर्ष तिच्या कुल्ल्याच्या मधोमध घ्यायचा प्रयत्न करत राही. मामाच्या गोष्टी अनेकदा ऐकुन तिला पाठ झाल्या तरी ती त्याला परत परत सांगायला लावी.
त्याच वर्षी आजीने नविन शेतात एक बोअर विहिर घेतली व पंप लावला. पाणी साठवायला मोठा हौद बांधला. त्यात अमितमामाने तिला पोहायला शिकवले. पाठीला भोपळा बांधुन तो तिला त्याच्या हातावर घेई व तिला पाय मारायला शिकवे. तसे शिकवताना तिला धरताना त्याचा एक हात तिच्या छातीवरच्या बोराइतक्या गाठींवर दाबला जायचा. अस झाल की रेखाच्या अंगातुन एकच शिरशिरी जायची. कधी कधी तर आणखीनच धमाल यायची. तिच्या मांड्यामधे मामाचा आधाराला धरलेला हात यायचा. मामाच्या राकट हाताने तिला तिथे तर तिला इतक्या गुदगुल्या होत की त्या रात्री मामाच्या मांडीत बसल्यावर तिने मामाचा हात तिच्या मांड्यात ठेवला व त्याला ’तिथे’ गुदगुल्या करायला लावल्या.
नंतर दोन तिन वर्षे तिला फक्त गणपतीलाच गावी जाता आले, तेही अगदी दोन दिवसासाठी. उन्हाळ्याच्या सुट्टीत तिचे बाबा सगळ्यांना घेऊन कधी सिमला कुलु मनाली, कधी दार्जीलिंग, कधी कन्याकुमारी असे जात, मग तिला आजीच्या गावाला जायला मिळालेच नाही. नंतर आले दहावीचे वर्ष, मग बारावीचे. त्यामुळे तिला गावाला मनासारख जायलाच मिळाले नाही.
खरतर गावाला नेले नाही की, तिला बाबांचा भारी राग यायचा पण त्यांनी एकदा लांबच्या सहलीला गेले की खुप मजाही यायची. गावाला न गेल्यामुळे तिला खरे चुकायला व्हायचे ते मामाच्या भुताटकीच्या गॊष्टी न ऐकायला मिळाल्यामुळेच. मग ती लायब्ररीतुन भुताच्या गोष्टीची पुस्तके घरी आणुन सपाट्याने वाचुन काढायची. पण मामाने सांगीतलेल्या वेगवेगळ्या भुताटकीच्या गोष्टी, त्यातली दुष्ट भुते, त्यांना आवरणारे व पळवुन लावणारे मांत्रिक हे मात्र तिच्या डोक्यात सदैव फेर धरुन असत.
क्रमशः
